Dziś będzie nieco filozoficznie. Corgito ergo sum – myślę po corgowemu, więc jestem – jak powiedział jeden z naszych psiejskich przodków. Ta myśl wiedzie naszą królewską rasę przez wieki. Bo czy moje psie myślenie jest gorsze jakościowo od myślenia człowieków? Śnię jak one, boję się, cieszę, denerwuję i przeżywam szczęście tak jak one. Potrafię czuć … Read More
No i udało się – sklepik uruchomiony! No nie do końca, bo póki co jest to raczej taka tablica z ogłoszeniami, ale możecie już zamawiać moi drodzy człowiekonauci, zgodnie z procedurą opisaną na sklepiku. Mam nadzieję, że za kilka tygodni mój Bezwęchowiec uruchomi dla mnie sklep z prawdziwego zdarzenia, z płatnościami online itp. Tymczasem możecie … Read More
Od kilku dni w domu panuje zamieszanie. Bezwęchowiec razem z resztą stada biega i wszystko w domu przestawia, odkurza, pucuje. Nie miałam pojęcia, po co to wszystko robi. Aż do dziś. Bo dziś przywlókł do domu jakieś drzewo, ustawił w kącie, a potem wszyscy na nim coś wieszali i teraz świeci. Fakt, że całkiem ładnie … Read More
Ta da!!! Zostałam oficjalnie, jednoznacznie i definitywnie suką hodowlaną należącą do Związku Kynologicznego w Polsce. 🙂 Bezwęchowiec mówi, żebym się tak strasznie nie emocjonowała, bo to dopiero wpis w rodowód, a na przydomek jeszcze trochę poczekamy (2-3 miesiące; dlaczego tak długo?). Długo-niedługo, prezent mikołajkowo-świąteczny jest. Chcecie wiedzieć jaki ten przydomek? Aaaa nie powiem… tajemnica. To … Read More
Dziś nie będę się rozpisywać. Wystawa jak wystawa. Veni, vidi, corgici – przybyłam, zobaczyłam i po raz kolejny zdobyłam ocenę DOSKONAŁĄ. 🙂 Mój Bezwęchowiec się z nami nie wybrał, pojechałyśmy we dwie, z Pańcią, znaczy się Żoną Bezwęchowca. Ot, taki babski wypad. Było całkiem sympatycznie. Po powrocie Bezwechowiec powiedział do mnie gdy chodzilam dumna na … Read More
Pora na kolejną wystawę. Tym razem na Opolszczyźnie, a dokładnie w Zakrzowie. Bardzo sympatycznie miejsce – oddalone od głównych dróg i człowiekowych domostw. Duuużo zieleni i otwartych przestrzeni. To chyba dlatego, że to było miejsce, gdzie człowieki trzymają, znaczy się hodują te… no… takie wielkie i intensywnie pachnące – ko… coś tam, o kunie, tak, … Read More
Ostatnio mój Bezwęchowiec mi zaimponował. A było to tak, że na forum corgi na Facebooku natknął się na zrzutkę dla potrzebujących corgi. Czyli dla takich, co to chorują ciężko lub przewlekle i potrzebują duuużo człowiekowych pieniążków, żeby móc wyjść na prostą. Bezwęchowiec wziął mnie na kolana, pogłaskał i zapytał: Jak myślisz Furka, trzeba by się … Read More
Pojechaliśmy w góry. Sowie Góry. Cel był jasny – zdobyć najwyższy szczyt tych gór, czyli Wielką Sowę. Wycieczka nie należała do najtrudniejszych, ale Człowieki uznały, że to może być i tak za dużo dla niskopodłogowego czworonoga z małymi łapkami. Szybko się okazało, że nie tylko „daję radę”, ale jeszcze muszę zaganiać moje stado kursując w … Read More
Mówi się, że corgi gubią sierść tylko dwa razy w roku. Od stycznia do czerwca i od lipca do grudnia. Hmmm… coś w tym jest. Nie jestem tu wyjątkiem. Moje kłaczki fruwają wszędzie: są na podłodze, w każdym pomieszczeniu, na parterze i na piętrze; są na schodach… na wycieraczkach… na krzesłach… na stołach… na fotelach, … Read More
To ja gdy miałam 3 miesiące. No cóż, byłam piękna i młoda. Teraz jestem tylko piękna. Chociaż w sumie stara też nie jestem, mam dopiero 2 lata. No nic, co było minęło, ale powspominać można!